سلام
جلسه قبل در مورد سریال نرم افزاری یا همون Software Serialصحبت کردیم . این جلسه قصد دارم با استفاده از بحث جلسه قبل برای یه ماژول GSM کامند بفرستیم .
قدم اول اینه که اصلا ببینیم AT Command چیه ؟
خیلی موقع ها شده که وقتی داریم اطلاعات یه ماژول رو می خونیم می بینیم تو توضیحاتش نوشته ارتباط با این ماژول توسط AT Command هست. AT Command به زبون ساده یه سری حرف و در خواسته که ما به ماژول می زنیم و ماژول هم به ما جواب میده .
مثلا فرض کنید یه ماژول GSM داریم ( همون ماژول های سیم کارت خور خودمون ) می خوایم از ماژول سوال کنیم سیم کارتی که روشه پین کد داره یا نه ؟ کار خیلی سادس ! ما دقیقا همین رو ازش سوال می کنیم . حالا چجوری ازش بپرسیم ؟ مثلا بگیم ماژول جان پین کد داری؟ یا بگیم سلام آیا سیم کارت شما پین کد دارد یا هزار مدل دیگه ؟ فرض کنید که ما به هر شکلی پرسیدیم حالا ماژول بخواد جواب بده . میتونه بگه آره می تونه بگه بلی می تونه بگه بله و ….
به این مکالمه ما با ماژول میگن ارتباط AT Command . یعنی ما با ماژول با ارسال کامند حرف می زنیم . حالا این که ما چجوری بپرسیم و اون چجوری جواب بده یه استاندارد داره به نام لیست AT Command ها . ماژولی که باید باهاش با AT Command حرف زده بشه بدون شک یه فایل PDF داره که لیست تمام کامندهایی که میپذیره توش نوشته شده .
حالا چرا AT Command ؟ چراشو نمیدونم و حوصله سرچ کردن و فهمیدن هم ندارم . فقط همینو بدونین که هر کامندی که میدیم با AT شروع میشه . مثلا میگیم : ATRST یا میگیم : ATCDMA و الی آخر . بدون استثنا تمام کامندها با AT شروع میشه .

*****************************************************

تا اینجای جلسه فقط سعی کردم خیلی خیلی ساده بهتون بگم AT Command چیه ؟
الان قصد دارم روش ارسال AT Command رو شروع کنم.
بزرگترین و مهم ترین نکته اینه که هر ماژولی که روش انتقال اطلاعاتش AT Command هست پروتکل ارتباطی سخت افزاریش سریاله . یعنی تمام کامندهای ما روی پینهای RX و TX ماژول ارسال و دریافت میشه . ماژولی که من میخوام باهاش ارسال AT Command رو نشون بدم ماژول SIM800L هست که اینه .
به جای این ماژول شما می تونید از هر ماژول دیگه ای که انتقال اطلاعاتش به صورت AT Command هست استفاده کنید (هر ماژولی )

قدم اول برقرار کردن سیم بندیه . من قراره از سریال نرم افزاری و پینهای شماره 10 , 11 استفاده کنم .

توی سیم بندی بالا تکلیف پینهای 10 و 11 و گراند که معلومه ، می مونه VCC . ممکنه ولتاژ کاری ماژولی که شما باهاش کار می کنید بیشتر یا کمتر از 5 ولت آردونیو باشه .حتی در بعضی موارد ولتاژ کاری ماژول همون 5 ولته ولی آمپر ماژول بالاتر از آمپر آردوینوس . در این حالت باید ولتاژ ماژولتون رو از یه منبع خارجی تهیه کنید و به یاد داشته باشید که گراند منبع خارجی و گراند آردوینو رو باید با هم مشترک کنید.

خب سیم بندی رو هم انجام دادیم میریم سراغ مرحله کد نویسی . از مسیری که قبلا رفتیم مثال اولیه Software Serial رو بیارید :

حالا تو این کد من قصد دارم دست ببرم . مثلا میخوام اسم ارتباط سریال نرم افزاریمو بزارم SIM800L .
تغییر دومم اینه که Baude Rate ارتباط سریال کامپیوتر و ارتباط سریال SIM800L ام رو میزارم 9600.
از اونجایی که آردوینو من UNO هست اون تابع while ای که نوشته رو پاک می کنم.
توی تابع setup هم دو تا پرینت داره هر دوتاشو پاک می کنم .
کد نهایی من با پاک کردن کامنت های اضافی شد این :

قسمت 1 : معرفی کتابخانه SoftwareSerial و معرفی پینهای 10و 11 بعنوان پینهای سریال . دقت کنید 10 میشه RX آردوینو و 11 میشه TX آردوینو. همچنین دقت کنید که اسم ارتباط سریالم شده SIM800L .
قسمت 2 : کانفیگ ارتباط سریال . Baude Rate ارتباط سریالم شده SIM800L.begin .
قسمت 3 : تابع LOOP که توجلسه قبل براتون توضیح دادم . باز هم اسم ارتباط سریالم تو خوندن و نوشتن شده SIM800L.

کد رو آپلود کنید تو آردوینو و کنسول سریال رو باز کنید. مثل عکس زیر دو تا تنظیم گفته شده رو حتما مثل خودش انجام بدید.

*****************************************************

حالا وقت کامند دادنه . الان ممکنه تو دلتون این دلهره بوجود بیاد که سخت افزارمو درست بستم ؟ کد نویسیم درسته ؟ چیزی مشکل نداره ؟
برای پایان دادن به این دلهره یه راه حل وجود داره اونم اینه که اولین و مهم ترین کامند ( به نظر من ) رو بدید. تو این داستان ارتباط AT Command یه کامند خیلی مشهور و البته مهم و مشترک بین تمام ماژول ها وجود داره که همیشه با اون شروع می کنن به کامند دادن و اون کامند AT هست . AT یه جورایی در نقش سلام ظاهر میشه . ما به ماژول سلام می کنیم ( با ارسال کامند AT ) ، اگه ماژول سالم باشه و در اتصالات سخت افزاری مشکلی نداشته باشه ماژول به سلام ما جواب میده . جواب سلامی که میده کامند OK هست. یعنی اگر ما AT رو بفرستیم و ماژول OK جواب بده کار تمامه و ما تونستیم بین ماژول و آردوینومون ارتباط AT Command رو برقرار کنیم.
کلیپ زیر دقیقا داره همین رو نشون میده :

*****************************************************

در صورتی که مطابق کلیپ بالا به ماژول سلام کردید و ماژول هم جواب داد یعنی همه چیز درست پیش رفته و آمادس تا شما کامندهای اصلی تون رو برای کانفیگ وارد کنید . در غیز این صورت با توجه به این که کد درسته یقینا یه جا تو سیم بندیتون مشکل داشتید.

این جلسه صرفا قصد داشتم فرستادن AT Command با سریال نرم افزاری رو بهتون آموزش بدم . نگید چرا فقط یه AT فرستادم چون اگه این کامند کار کنه بدون شک بقیش هم کار خواهد کرد.

پایان جلسه

سلام
این جلسه تصمیم دارم در مورد SoftwareSerial باهاتون صحبت کنم .
اول برید از اینجا بخونید که ارتباط TTL چیه .
قدم بعد بیاین در مورد یه اشتباهی که به احتمال زیاد تا حالا هممون تو کار با آردوینو انجام دادیم حرف بزنیم .

******************************************************
اگه تا حالا با ماژول های GPS کار کرده باشید می دونید که پروتکل ارتباطی این دسته از سنسورها TTL هست. بنابراین باید اونا رو به پورت سریال آردوینو که همون پینهای دیجیتال 0 و 1 هست وصل کنید.

پین شماره 0 دیجیتال آردوینو پین RX و پین شماره 1 دیجیتال آردوینو پین TX هست . RX یعنی پین دریافت و TX یعنی پین ارسال . اگر قرار باشه داده ای از آردوینو ارسال بشه روی پین TX فرستاده میشه و اگر قرار باشه داده ای توسط آردوینو دریافت بشه (از یه دیوایس دارای ارتباط سریال دیگه ) روی پین RX دریافت میشه . این قانون توی تمام ماژول هایی که پروتکل ارتباطیشون سریال TTL هست وجود داره.
حالا وقتی قراره این آردوینو از طریق ارتباط سریال به یه ماژول دیگه که ارتباط اونم سریال هست وصل بشه باید پین 0 دیجیتال آردوینو (همون RX )به پین ارسال یعنی TX اون ماژول وصل بشه و پین دیجیتال شماره 1 آردوینو (یعنی همون TX ) به پین دریافت یعنی RX اون ماژول وصل بشه . اصطلاحا میگن در ارتباط سریال قطعات به صورت ضربه دری وصل میشن . TX به RX و RX به TX .

تو عکس بالا علاوه بر نشون دادن ضربه دری بودن ارتباط TTL به یه نکته خیلی مهم هم اشاره شده . اگه قرار باشه دو تا ماژول از طریق ارتباط سریال با هم ارتباط برقرار کنن علاوه بر رعایت اتصالات TX و RX باید زمین مشترک رو هم حتما حتما حتما رعایت کنین. علتش رو تو جلسه قبل گفتم می تونید برگردید و مطالعه کنید .

*****************************************************
خب حالا فرض کنید یه ماژول GPS رو با رعایت نکات گفته شده به آردوینو وصل کردیم یعنی این شکلی :

کد آردوینوشم کامپایل کردیم و حالا می خوایم آپلودش کنیم تو برد . هر چی می زنیم که آپلود شه ارور میده ! خب برمی گردیم تنظیمات نرم افزار رو چک می کنیم . برد رو درست انتخاب کردیم، شماره پورت کام رو هم درست انتخاب کردیم ولی کد آپلود نمیشه! مشکل کجاست؟
مشکل اون دو تا پین دیجیتالی هستن که وصلشون کردیم به GPS . میگید نه سیم ها رو از پین دیجیتال شماره 0 و 1 آردوینو جدا کنید و دوباره آپلود کنید . دیدید ؟ کد راحت آپلود میشه . دوباره سیم ها رو وصل کنید به آردوینو و سعی کنید که کد رو آپلود کنید، بازم آپلود نمیشه .
می دونید علتش چیه ؟ علت اینه که مسیر آپلود کد از کامیوتر به پردازنده از این دو پین سریال (یعنی 0 و 1 ) میگذره . وقتی این دو پین آزادن مشکلی نداره و کد آپلود میشه ولی وقتی این دو پین به ماژولی دیگه ای وصل باشن مسیر ارتباط سریال بین کامپیوتر و پردازنده اشغاله و کد نمیتونه روی پردازنده آپلود بشه .
شاید بگید این چه مسخره بازیه ایه ! یعنی هر بار بخوام از یه دیوایس سریال استفاده کنم باید موقع آپلود کد توی آردوینو هی سیم ها رو بکنم و وصل کنم ؟
جواب منفیه دوستان . راه حل استفاده از SoftwareSerial هست . هر جا دیوایسی داشتید که ارتباطش سریال TTL بود نیازی نیست حتما و فقط از پین های 0 و 1 آردوینو استفاده کنید . بلکه بسته به این که از کدوم برد آردوینو استفاده می کنید می تونید از پین های دیگه ای هم استفاده کنید. در مورد آردوینو UNO که بیس آموزش های ماست از هر پین دیجیتالی می تونید استفاده کنید . مثلا 2و 3 یا 5 و6 یا 10 و 11 و …. .

*****************************************************

حالا یه سوال فنی بوجود میاد :
این SoftwareSerial که من هی اسمشو میارم چیه اصن ؟
SoftwareSerial یه کتابخونه هست که ما به کمکش ارتباط سریالمون رو برقرار می کنیم. برای داشتن این کتابخونه نیازی نیست از هیچ جا دانلودش کنید چون کتابخونه پیش فرض آردوینو هست. باور نمی کنید ؟ مسیری که میگم رو پیش برید تا چشمتون به دیدارش روشن بشه :
FILE > Exapmles < SoftwareSerial
اینم عکسش :

روی همون مثالی که مشخص شده کلیک کنید تا باز بشه ، وقتی باز بشه با کد زیر رو به رو میشید ( من یه سری کامنتاشو حذف کردم تا کد خلوت تر بشه ) :

و اما معرفی قسمت های مختلف کد :
قسمت 1 : توی این قسمت خط اول کتابخونه SoftwareSerial رو معرفی می کنه . خط دوم که فوق العاده خط مهمیه دوتا کار رو انجام میده :
اول : معرفی اسم ارتباط سریال . توی کدی که دیفالت نرم افزار هست اسم ارتباط سریال جدید رو گذاشته mySerial .شما هر اسمی مثل GPS ، مثل NEWSerial یا هر اسم دیگه ای که دوست دارید ( در صورتی که از اسم های خاص نرم افزار نباشه ) رو می تونید استفاده کنید.
دوم : میاد شماره پینهایی رو که داره به جای سریال استفاده می کنه معرفی می کنه . اینجا از پین 10 و 11 استفاده کرده . در مورد آردوینو UNO به جای این دو تا پین هر دو پین دیجیتال دیگه ای میشه گذاشت . دقت کنید پینی رو که اول می نویسید در نقش RX ظاهر میشه و پین دوم در نقش TX . یعنی الان باید پین TX ماژول GPS به پین 10 آردوینو و پین RX ماژول GPS به پین 11 آردوینو وصل بشه .

قسمت 2 : اینجا Baud Rate ارتباط سریال اصلی کانفیگ میشه . ارتباط سریالی که دقیقا با نام Serial استفاده میشه اون ارتباط سریال بین کامپیوتر و آردوینو هست که ما در نهایت خروجیش رو تو کنسول آردوینو می بینیم .
این while که نوشته عملا فقط صبر می کنه تا ارتباط سریال بین کامپیوتر و اردوینو برقرار بشه که طبق کامندی که خودش نوشته فقط واسه آردوینو لئوناردو نوشتنش لازمه میتونید برش دارید.
بعدش هم که نوشته (” Serial.println(“Goodnight moon فقط برای تست اینه که ارتباط سریال بین کامپیوتر و آردوینو برقرار شده یا نه . دقت کنید چون نوشته Serial.println مربوط به سریال اصلی آردوینو هست و خروجیش تو کنسول آدوینو قابل دیدنه .

قسمت 3 : این قسمت اون سریال نرم افزاری که به صورت دیفالت اسمش رو گذاشته mySerial ( و قرار شد هر چی دوست داشتیم بزاریم ) کانفیگ می کنه . دقت کنید نوشته mySerial.begin این یعنی داره روی سریال نرم افزاری کار می کنه . اگر اسمش رو اول گذاشته بودیم GPS باید می نوشتیم GPS.begin .

قسمت 4 : این قسمت که توی تابع LOOP نوشته شده کد جالبیه .
if اول رو براتون ترجمه می کنم :
اگر داده از از سمت GPS واسه آردوینو فرستاده شده بود اون داده رو دریافت کن و تو کنسول سریال نمایش بده .
با دستور mySerial.available چک میشه که داده ای از GPS فرستاده شده یا نه .
با دستور mySerial.read اون داده دریافت میشه
با دستور Serial.write اون داده تو کنسول سریال آردوینو نمایش داده میشه .

ترجمه if دوم :
اگر داده از از سمت آردوینو واسه GPS فرستاده شده بود اون داده رو دریافت کن وبفرست واسه GPS .
با دستور Serial.available چک میشه که داده ای از آردوینو فرستاده شده یا نه .
با دستور Serial.read اون داده دریافت میشه
با دستور mySerial.write اون داده واسه GPS فرستاده میشه .

در صورتی که شماره پینها 11 (به عنوان RX ) و 10 (به عنوان TX ) باشه سیم بندی مطابق عکس زیر می شه :

*****************************************************

خب من تو این جلسه صرفا قصد داشتم این کتابخونه رو بهتون معرفی کنم و بس .
این که چجوری با استفاده از این کتابخونه کد بزنیم رو تو جلسه بعد که ارسال AT Command هست یاد میدم
پایان جلسه

سلام
در این پروژه قصد داریم با استفاده از آردوینو و دو تا دونه مقاومت خشک و خالی یه ولت متر دیجیتال بسازیم.
مسلما همگی می دونید ولت متر چیه دیگه : یه دستگاهی هست که با کمک اون می تونید ولتاژهای قسمت های مختلف یک مدار رو اندازه گیری کنید (به این شرط که با اون مدار زمین مشترک (کامان گراند common ground ) بشید و یا در حالت کلی اختلاف ولتاژ دو نقطه از مدار رو بهتون میده.

خب یک راست میریم سراغ سخت افزار مورد نیاز. مواد لازم :
آردوینو از هر مدلی
یه دونه مقاومت 10 کیلو اهم
یه دونه مقاومت 100 کیلو اهم
یه دونه برد بورد کوچیک

حالا مثل عکس زیر مدار رو ببندید:

خیلی خیلی خیلی حواستون جمع باشه که مقاومت ها را جا به جا نزارید.
طبق قوانین موجود در مدار و تقسیم ولتاژ این رابطه بین ورودی و خروجی وجود داره :
Vout = (R2 / (R1 + R2)) * Vin

Vout همون ولتاژی هست که روی پایه آنالوگ اردوینو می افته و توسط ADC داخلی آردوینو به یه عدد بین 0 تا 1023 تبدیل میشه .
Vin ولتاژی هست که میخوایم اندازی گیریش کنیم. امیدوارم با فرمول مشکلی نداشته باشید چون دقیقا قانون تقسیم ولتاژ مدار هست.
حالا یه سوال اساسی پیش میاد و اون اینه که ولتاژی که قراره اندازی گیری بشه تا چند ولت می تونه باشه؟ یعنی 100 ولت ؟ 50 ولت ؟ 10 ولت ؟ چقدر؟

جواب این سوال تو همون فرمول در میاد. ما میدونیم که ماکزیمم ولتاژی که می تونه به پین آنالوگ آردوینو داده بشه و آردوینو بدون مشکل باهاش کار کنه 5 ولته (به شرطی که ولتاژ آنالوگ رفرنس همون 5 ولت باشه . در مورد این آخر آموزش حرف میزنم زیاد درگیرش نشید.) طبق مداری هم که بستیم R1 مقاومت 100 کیلو اهمی و R2 مقاومت 10 کیلو اهمی هست ( مطابق عدد گذاری های عکس دارم میگم ) . اگر تو فرمول بالا به جای vout مقدار 5 و به جای مقاومت ها مقادیر متناظرشون رو بزارم مقدار vin به دست میاد 55. یعنی ورودی اگر 55 ولت باشه روی پین آنالوگ آردوینو ماکزیمم حد تحملش یعنی 5 ولت می افته. وقتی داشتید مدار رو می بستید بهتون گفتم حواستون باشه مقاومت ها رو جا به جا نذارید یادتونه ؟ حالا بیاید تصور کنیم شما جای R1 و R2 رو برعکس تومدار می ذاشتید. در اون صورت بازم طبق فرمول به ازای vout مساوی 5 ولت و اون مقدار مقاومت ها ماکزیمم مقدار ولتاژ قابل اندازی گیری 5.5 ولت می شد. حالا قابل درک شد براتون ؟ حالا شما اگه می خواید این محدوده اندازه گیری رو بزرگ تر یا کوچیک تر کنید می تونید با بازی با این مقاومت ها به هدفتون برسید فقط باید به یه نکته توجه داشته باشید که هر چی دامنه ولتاژ ورودی قابل اندازه گیری بالاتر بره دقت اندازه گیری پایین تر میاد و حساسیت اندازه گیری نسبت به تغییرات ولتاژ کمتر میشه.

خب مدار رو بستید ؟ حالا بریم سراغ کد نویسی .
این کد رو آپلود کنید تا در مورد قسمت های مختلفش حرف بزنیم:

قسمت هدر برنامه میاد مقدار مقاومت های R1 و R2 رو به عنوان متغیر تعریف می کنه. فایده این کار اینه که اگه کسی خواست رنج اندازه گیری ولتاژش متفاوت باشه و در نتیجه اومد این مقاومت ها رو عوض کرد با همین تغییر ساده بتونه کد رو برای مدار خودش ادیت کنه. توجه کنید که اندازه ها بر حسب اهم وارد میشن یعنی 10 کیلو اهم میشه 10000.
اما تو همین هدر یه متغیر دیگه هم وجود داره به نام Vref. Vref یه مفهوم خیلی مهم در دنیای آنالوگ آردوینو هست که لازمه کامل در موردش توضیح داده بشه.
برای درک بهتر قضیه آردوینوتون رو با کابل USB به کامپیوتر وصل کنید تا روشن بشه. وقتی روشن شد ولتاژ های دو پایه نشون داده شده تو عکس زیر رو با یه ولت متر اندازه بگیرید.

جالبه نه ؟ پایه ای که روش زده 5v روی ولت متر 5 ولت نیست! پایه Aref هم 5 ولت نیست. مثلا من 4.4 اندازه گرفتم. ممکنه شما یه عدد دیگه مثلا 4.8 یا 4.5 یا هر عددی رو اندازه بگیرید. ولی پایه 3.3v کنار 5v رو که اندازه بگیرید می بینید اون عینا 3.3 ولته. چه خبره ؟ چرا پایه 5v تو واقعیت 5 ولت نیست؟
حالا برید من همین برد آردوینوتون  رو با یه منبع تغذیه سوئیچینگ 9 ولت روشن کنید و ولتاژ همون دو تا پین رو اندازه بگیرید. عجب! تو اندازه گیری من که هر دو 5.00 شدن.

بنابراین می بینید نوع پاور دادنمون به آردوینو چقدر می تونه مهم باشه که از طریق USB بهش پاور بدیم یا از طریق منبه تغذیه های سوئیچینگ.
حالا این پایه Aref چیه که گیر دادیم بهش هی ولتاژشو اندازه می گیریم؟ Aref پایه ای هست که ولتاژش حد ماکزیمم ولتاژ های آنالوگه قابل درک برای آردوینو هست. یعنی در واقع ADC آردوینو ولتاژ های 0 تا Aref ولت رو به عدد بین 0 تا 1023 تبدیل کنه . حالا اگه این Aref همون 5 ولت باشه که خب عالیه و داره درست کار می کنه (مثل حالتی که با منبع تغذیه سوئیچینگ بهش پاور دادیم) اما اگه مثل حالتی که با USB بهش پاور دادیم این ولتاژ روی 4.4 باشه فاجعه پیش میاد! چرا ؟ چون فقط ولتاژهای 0 تا 4.4 ولت به 0 تا 1023 تبدیل میشن . یه کم واضح تر بگم :
فرض کنید سنسور آنالوگی که به آردوینو وصل کردیم یه سنسور فاصله سنج باشه که هر چی فاصله تشخیص داده شده توسط سنسور کمتر میشه ولتاژی که روی پایه آنالوگ سنسور که متصل به پین آنالوگ آردوینو هست بیشتر بشه. یعنی وقتی مثلا فاصله 2 متری رو تشخیص بده ولتاژ آنالوگش 3.5 ولت باشه، وقتی فاصله 1 متر رو تشخیص بده ولتاژ آنالوگش 4.4 باشه و موقعی که فاصله تشخیص داده شده نیم متر باشه بشه ولتاژ آنالوگ 4.8 باشه.
اگه آردوینو من ولتاژ Aref اش 5 ولت باشه هیچ مشکلی نداره به ازای هر فاصله ای که سنسور تشخیص بده آردوینو یه عدد تو بازه 0 تا 1023 بر می گردونه چون سقف ولتاژ آنالوگ قابل درکش همون 5 ولته.
اما اگه ولتاژ Aref آردوینو من 4.4 باشه یه مشکل بزرگ پیش میاد. تا فاصله یک متر رو که عدد ولتاژ آنالوگ 4.4 هست هیچ مشکلی نداره. ولی وقتی که عدد ولتاژ آنالوگ سنسور بالاتر از 4.4 بشه (که معنیش اینه که فاصل کمتر از 1 متر رو تشخیص داده ) تو خروجی ADC آردوینو هیچ تغییری بوجود نمیاد (نسبت به فاصله 1 متر) چون تو فاصله یک متر که عدد ولتاژ آنالوگ 4.4 ولت شده خروجی این ADC اومده روی 1023 و چسبیده به سقفش. حالا وقتی سنسور فاصله نیم متر رو تشخیص بده که در نتیجه ولتاژ 4.8 رو پایه آنالوگش بیفته خروجی ADC آردوینو همون 1023 می مونه. یعنی براش فرقی نمی کنه فاصله تشخیصی 1 متر باشه ، نیم متر باشه یا ده سانت باشه و این یعنی همون فاجعه یعنی فاصله زیر 1 متر یا بعبارتی ولتاژ بالاتر از 4.4 ولت برای آردوینو یک رفتار محصوب خواهد شد.

همین موضوع عاملی میشه تا دقت خوندن سنسور آنالوگ ما به شدت پایین باشه. برای رهایی از مشکل راه حل هایی وجود داره که تو جلسات بعد بهشون می رسیم.

برگردیم به کد. این متغیر Vref که تو هدر برنامه تعریف شده ولتاژ اندازه گیری شده پایه Aref هست. یعنی باید اول ولتاژ پایه Aref رو اندازه بگیرید ببینید مال شما چقدره و تو کدتون تومتغیر Vref جایگزین کنید. من چون 4.4 بودم این عدد رو به 4.4 تغییر میدم.

تو تابع setup هم که اومده ارتباط سریال و پین آنالوگ رو کانفیگ کرده. بعد دو خطر سریال پرینت کرده که فقط برای زیبایی برنامه هست که تو کنسول سریال موقع استارت برنامه بگه قراره چیکار کنه و ماکزیمم ولتاژ قابل اندازه گیری با این ولت متر دستی چقدره. اما یه خط کد داره به این صورت:
;((((Serial.print((int)(Vref / (R2 / (R1 + R2
یادتونه اول این آموزش حساب کردیم ماکزیمم ولتاژ قابل اندازه گیری این ولت متر چقدره ؟ همون فرموله رو میگم. الان کد با این خط دستور دقیق داره همون کار رو میکنه فقط به صورت کلی . ما برای حالت خاص 5 ولت حساب کردیم که شد 55 . این داره میگه اگه شرایط بحرانی بود و ولتاژ پایه Aref کمتر از 5 ولت بود هم طوری نمیشه. جای همون 5 که خودمون حساب کردیم الان مقدار Vref (ولتاژ اندازه گیری شده پایه Aref ) رو بزارید و تمام. فرق دوم اینه که نوشته (((int)(Vref / (R2 / (R1 + R2) .اگه دقت کنید متغیرهای R1 و R2 و Vref تو هدر برنامه از نوع float انتخاب شدن وقتی می نویسه (int) داره متغیر float رو به int تبدیل می کنه . شما می تونید برش دارید و هیچ مشکلی هم بوجود نیاد. بنابراین با این خط کدنویسی فقط داریم تو تابع setup میگیم که حداکثر ولتاژ قابل اندازه گیری با این ولت متر انقدره. ادامه هم که باز یک سری سریال پرینت هایی هست که برای زیبایی خروجی برنامه در کنسول نوشته شده.

و اما تابع loop .
خط ; float v = (analogRead(0) * Vref) / 1024.0
قسمت analogRead که معلومه داره چیکار می کنه (می بینید که ننوشته A0 نوشته 0 و مشکلی هم بوجود نمیاد ) . اما این وسط یه سری ضرب و تقسیم ها وجود داره که باید بفهمیم اینا چیه .
هدف ما تو این برنامه این بود که با فرمول مطرح شده تو قسمت بالای جلسه بتونیم ولتاژ رو اندازه بگیریم. اگه به فرمول اول جلسه دقت کنید دو تا متغیر داشت vout و vin . جنس هر دوی این متغیر ها ولتاژه دیگه درسته ؟ vout ولتاژ روی پایه آنالوگ آردوینو بود و vin ولتاژی بود که ما می خواستیم اندازه بگیریم . چیزی که analogRead تنها به ما میده یه عدد تو بازه 0 تا 1023 هست. حالا ما باید ببینیم چه ولتاژی روی پین آنالوگ شماره 0 افتاده بوده (یعنی vout ) که بعد با استفاده از فرمول بریم vin رو پیدا کنیم. در واقع الان باید عدد تو بازه 0 تا 1023 رو که با دستور analogRead خوندیم به یه ولتاژ تو بازه 0 تا Vref تبدیل کنیم که بشه همون vout فرمولمون. یه تناسب ساده بسته برای این کار. عدد خروجی analogRead رو تو Vref ضرب کرده .و به 1024 تقسیم کرده. خروجی این ضرب و تقسیم ها ریخته میشه تو متغیر v که در واقع همون vout ماست.

خط ;((float v2 = v / (R2 / (R1 + R2
تو این خط همون فرمول بالای جلسه رو پیاده سازی کرده . ریخته تو متغیر v2 که درواقع همون vin ماست وپرینت کرده. یه delay پونصد میلی ثانیه هم گذاشته تا روند نمایش دادن یه ذره کند بشه.
خب کد رو آپلود کنید و تو کنسول نتیجه رو ببینید.

پایان جلسه.